Teorie powstania muzyki
Wciąż mamy tylko pobieżne dane o najwcześniejszych fazach rozwoju sztuki muzycznej, nic nam jednak konkretnie nie wiadomo o samej genezie muzyki, tj. o jej powstaniu. Tutaj zdani jesteśmy głównie na hipotezy. Przeróżni uczeni snuli liczne domysły na ten temat, mniej lub bardziej poparte dowodami i przekonywujące.Biologiczny charakter ma teoria Karola Darwina, który twierdził, że śpiew ludzki powstaje na takim samym podłożu biologicznym jak śpiew ptaków; jest mianowicie jedną z form przyciągania się płci odmiennych. Fizjologiczne podłoże posiada teoria Herbert Spencera. Spencer twierdzi, że źródła śpiewu tkwią w mowie ludzkiej. Mowa człowieka będącego w stanie emocjonalnego wzburzenia staje się w swym rysunku melodycznym bardziej zróżnicowania. To właśnie pozwoliło człowiekowi pierwotnemu wyodrębnić element melodyki ze swej mowy i rozwinąć go w samoistny rodzaj wypowiedzi – muzykę. Było to dużo wcześniej, niż powstały pierwsze instrumenty strunowe przypominające gitary klasyczne
Bardziej prawdopodobne są jednak społeczne teorie genezy muzyki. Ich wspólną cechą jest to, że źródeł muzyki doszukują się w przejawach życia społecznego. Karol Stumpf , psycholog i badacz muzyki ludów pierwotnych wysuwa przypuszczenie, że źródłem muzyki były sygnały słuchowe, jak chociażby nawoływanie się ludzi z oddali. Z czasem pozwoliło to człowiekowi na uświadomienie sobie różnic wysokości dźwięków, a z czasem doprowadziło go do bardziej świadomego tworzenia motywów melodycznych. Ta sama potrzeba sygnałów stała się bodźcem do tworzenia prymitywnych instrumentów. głównie perkusyjnych. Najbardziej rozwiniętą teorią typu socjologicznego jest teoria Karola Buchera, który podkreśla związek zachodzący między muzyką a pracą. Jego zdaniem człowiek pierwotny uświadomił sobie najpierw rytm, który mu się narzucił przy wykonywaniu codziennej pracy, zwłaszcza zbiorowej.
Przeczytaj również:
Elementy muzyki najdawniejszej
